Heima

Það er alveg eins og venjulega eftir skemmtilegt frí að erfitt er að koma sér í vinnugírinn. Það hefur nú samt tekist alveg ágætlega, allavega mæti ég í vinnuna og segi frá ferðinni. Mig hefur dreymt Egyptaland allar nætur síðan ég kom heim, ég get best líst ferðinni með því að segja ykkur að mér fannst ég á hverjum degi vera að upplifa ævintýri í Þúsund og einni nótt og ég var drottningin. Fyrir utan Erling sem alltaf lætur mér líða eins og ég sé drottning, þá komu allir þannig fram við mig. Bara gaman að því allavega í smá stund. Það var gaman að klæða sig upp í egypskan búning á skemmtikvöldi sem haldið var í skipinu. Egypski fararstjórinn málaði þær okkar sem vildu að egypskum sið og þar sem ég vil nú ekki missa af neinu þá auðvitað þáði ég það. Hér að ofan sjáið þið svo árangurinn.

Eins og ég sagði þá er lífið að færast í sitt hefðbundna skemmtilega lag, ég nýt svo sannarlega þess að vera til. Hins vegar hefur ferðin okkar breytt mér að einhverju leyti.
Ég skil betur hvað við höfum það gott hér á landinu okkar fagra, hversu mikil forréttindi það eru að hafa fæðst hér og fá að alast upp í landi sem flæðir í mjólk og hunangi. Bara það að hafa nóg landrými til að byggja húsin okkar á hefur öðlast nýjan skilning þegar maður sá að alls staðar þar sem hægt var að koma því við voru byggðar blokkir. Ég var að horfa útum eldhúsgluggann minn áðan, á Heklu, sá tréð sem er fyrir utan gluggann minn, sá fallegustu á í heimi, Ölfusá, og þá mundi ég eftir öllum blokkunum sem ég sá í Kairo, byggðar svo þétt upp að hver annarri að útsýnið út um gluggann var bara inn um gluggann í næsu blokk….Já við erum lánsamir Íslendingar. Skrýtnasta blokk sem ég hef séð

Vorið er komið hér í Húsinu við ána. Á sumardaginn fyrsta hófu vinir okkar, álftaparið Nína og Geiri, hreiðurgerð hér í úti í hólmanum og það var svoooo gaman að sjá þau aftur. Við vorum búin að sjá þau á ánni en að sjá þau í hólmanum, á sínum stað var alveg hreint sérstök tilfinning. Þau eru komin heim og eins gott að enginn geri þeim neitt mein. Helgin hefur verið róleg, en við erum samt núna á leið til höfuðborgarinnar, tilefnið er matarboð á vegum Mózaik, nýstofnaðrar hvítasunnukirkju. Á morgun förum við svo aftur til Reykjavíkur og þá til að vera við skírn afastráksins hans Hjalla mágs míns. Fjölskyldan er jú það dýrmætasta sem við eigum og gaman að fá að gleðjast með henni á hátíðarstundu sem þessari.

Ætla að fara og reyna að ná Erling inn í fataskipti en hann er úti að bóna mótorhjólið og gera það klárt fyrir sumarið. Það verður gaman að fara að þeysast um á því á ný eftir langan og frekar strangan vetur. Þangað til næst.......