sunnudagur, júlí 30, 2006

Góðar minningar eru dýrmætar

Það eru rúm 30 ár síðan ég sá þá bræður í Kirkjulækjarkoti í fyrsta sinn. Ég var komin á mitt fyrsta Kotmót og í fyrstu fannst mér þeir allir eins, um tíma vissi ég aldrei hver var hver en þó voru þeir mjög ólíkir. Það var auðséð að fólk bar virðingu fyrir þeim enda vorum við öll gestir á þeirra heimaslóðum. Ekki datt mér nú í hug þarna hversu mikið ég átti eftir að tengjast fólkinu í Kotinu, hvað þá að einn bræðranna yrði tengdafaðir minn. Maggi, Ninni og Grétar voru allir elskulegir menn og vildu allt fyrir alla gera og eins og er með syni þeirra þá held ég að þeir hafi getað gert allt sama hvert viðfangsefnið var.

Ég var að hugsa um þetta á föstudaginn var þegar við fylgdum Ninna til grafar, sá síðasti af þeim bræðrum sem kvaddi þetta líf. Maggi tengdafaðir minn fór fyrstur, síðan Grétar einu og hálfu ári seinna og nú Ninni. Eftir útförina þá kíktum við í Kotið í kaffi til vina okkar Gylfa og Christinu. Þegar við komum á hlaðið við sjoppuna hans Ninna þá voru þar Davíð og Már frændur Erlings og við fórum að spjalla við þá. Smátt og smátt fjölgaði ættingjum á planinu og mikið skrafað og rætt eins og venjulega þegar fólk sem hittist sjaldan hittist svo.

Hugur minn fór á reik, ég man svo vel eftir því þegar ég var 15 ára og var á Kotmóti og fékk þann heiður að fá að vinna í sjoppunni um verslunarmannahelgina. Það var sko gaman, alltaf straumur í sjoppuna og mest seldist af Spur, síríuslengju og lakkrísrúllu.

Synir bræðranna voru sko flottir gæjar og ekki spillti fyrir þegar þeir komu í sjoppuna til að kaupa nammi að þeir stoppuðu og spjölluðu við okkur Barbro en hún var oft með mér að afgreiða. Það verður þó að segjast að einn þeirra vakti meiri athygli mína en hinir og þegar hann kom inn í sjoppuna þá kom svo undarleg tilfinning alltaf yfir mig, hjartað hamaðist og fæturnir urðu undarlega linir. Hann var við það að stela hjarta mínu og eitt kvöldið fórum við ásamt fleirum í göngutúr. Göngutúrinn var afdrifaríkur og eins og þið flest vitið þá höfum við gengið saman veginn í 30 ár, 4 dætrum og 5 dótturdætrum ríkari. Já hann Erling minn var svo sannarlega flottur gæi, með liðað hár niður á axlir, átti jakka með loðkraga (sem reyndar hvarf á dularfullan hátt fljótlega eftir að við fórum að búa) og svo átti hann skellinöðru og það voru ófáar ferðirnar sem við Barbro fengum að vera aftan á.

Hinir gæarnir í Kotinu og konurnar þeirra eru miklir vinir okkar Erlings og ég er svo þakklát fyrir þessa vináttu og bræðraböndin sem binda þessa stráka svo þétt saman enn í dag enda eru þeir aldir upp hlið við hlið og hafa ófá prakkarastrik framið saman. Gylfi og Christina, Rúnar og Júlíana, Heiðar og Sigrún, Hlynur og Gerður, Erling og Erla, þetta eru litlu og stóru strákarnir úr Kotinu og þeirra frábæru konur.

Það er gott að eiga svona minningar og við fráfall Ninna þá drýp ég höfði í virðingu við minningu þessara bræðra frá Kirkjulækarkoti sem mér þótt svo mikið vænt um. Ég veit að þeir eru allir heima hjá Drottni og ég fæ að sjá þá aftur. Mættum við öll taka breytni þeirra til fyrirmyndar því þeir voru allir stólpar í Guðs ríkinu og eitthvað svo sannir í trú sinni. Þeir sýndu trú sína meira í verki en orði og ég veit að vegna þeirra hafa margir eignast lifandi trú á Jesú Krist. Guð blessi minningu þeirra allra.

mánudagur, júlí 24, 2006

Hún á afmæli í dag


Í dag eru fjögur ár síðan ég fékk ömmutitilinn í fyrsta skipti, ótrúlegt hvað tíminn líður hratt. Danía Rut fyllir fjórða árið í dag, þetta litla, stóra yndigull.
Danía Rut er mjög lífglöð og kát stelpa og bræðir alla í kringum sig bara með einu brosi.
Hún er dugleg að nota “Tákn með tali” og hennir fer stöðugt fram og er alltaf að bæta við sig nýjum orðum og nú síðast lærði hún að segja nafnið sitt og það er frábært. Elsku Danía Rut, til hamingju með fjórða afmælisdaginn þinn, þú ert sannkölluð Guðs gjöf til okkar allra. Guð blessi þig nú og um ókomin ár og vaki yfir hverju þínu skrefi.

sunnudagur, júlí 23, 2006

Mér líður svo vel

Í dag eru sex vikur síðan við fluttum í Húsið við ána og óhætt að segja að margt hafi breyst hér innan dyra síðan 11. júní sl. Erling er búinn að hvítta allan panelinn og mála margt og laga og við höfum í sameiningu gert þetta að heimili með öllum þessum litlu og stóru hlutum sem tilheyra heimili. Við höfum keypt okkur ný húsgögn þar sem þeirra var þörf og þau, í bland við þessi sem fyrir voru, skapa fallega umgjörð í hreiðrinu okkar.
Ég vona að þeir sem hingað koma finni að við fluttum hjörtu okkar með því eins og ég las einhvers staðar nýlega þá er heimilið þar sem hjartað er.

Ég er mjög þakklát fyrir þau forréttindi sem við njótum að fá að búa á svona stað, áin heillar, virðuleg og þung streymir hún stöðugt framhjá gluggunum hjá okkur og ég get staðið nánast endalaust og horft á hana og fylgst með fuglunum fljúga tignarlega yfir henni eða synda makindalega á henni. Sjónarspil náttúrunnar er mjög stórbrotið og sköpunarverk Guðs er svo augljóst hér fyrir utan, ég tala ekki um seint á kvöldin þegar fjöllin litast af rauðum bjarma himinsins þegar sólin er við það að ganga niður. Stórkostleg sjón.

Eitt kvöldið fyrir stuttu síðan sátum við Erling við eldhúsborðið þegar hann Gunnar nágranni okkar gekk upp götuna með þennan líka stóra lax sem hann var að draga uppúr ánni. Erling stökk auðvitað út og spjallaði við hann enda veiðiáhuginn sameiginlegur með þeim.

Ég held næstum að við séum búin að fá fleiri gesti þessar sex vikur hér í Húsinu við ána heldur en tvö árin sem við bjuggum í Vesturberginu og okkur finnst það alveg meiriháttar. Gestir eru miklir auðfúsugestir hér á óðalssetrinu okkar Erlings og Hrundar.

Veðrið hefur leikið við okkur undanfarna daga eins og aðra landsmenn og helgin er búin að vera alveg stórskemmtileg. Í gær fór ég og hitti hluta af stórfjölskyldunni minni en þau voru í útilegu við Apavatn. Þarna voru allar dætur mínar með sitt fólk, mamma, pabbi og flest systkini mín með sitt fólk. Við eyddum deginum saman og krakkarnir nutu sín í botn enda er þetta meiriháttar góð aðstaða þarna og greinilega tekið mið af börnum við skipulagningu svæðisins. Erling kom síðan um kvöldmatarleytið og grillaði með okkur en hann var á Fitinni að reisa litla sumarhúsið sem við erum að koma okkur upp þar. Í gær kom í ljós að Húsasmiðjan hafði afgreitt okkur með vitlaust hús en við vorum svo heppin að Hlynur mágur minn, starfsmaður Húsasmiðjunnar, var staddur þarna í sínu húsi og hann var snar í snúningum, ræsti út mannskap og hætti ekki fyrr en hann var búinn að láta senda bíl af stað með annað hús fyrir okkur og svo tók hann á móti því fyrir okkur í gærkvöldi svo Erling gæti komið til okkar í útileguna.
Þegar ég fór svo á fætur “snemma” í morgun var Erling farinn austur og er væntanlega byrjaður að reisa húsið núna en hann ætlar að vera búinn að því fyrir verslunarmannahelgi.

Ég ætla að njóta sólarinnar á pallinum í dag og vona svo að fólkið mitt komi við á heimleið frá Apavatni seinna í dag. Njótið lífins vinir mínir því það er svo skemmtilegt og munið að ef við erum heima þá er alltaf heitt kaffi á boðstólum í Húsinu við ána og þið eruð velkomin. Þangað til næst………