"Erla mín, þetta er Binna", sagði röddin í símanum við mig í gærmorgun. "Hæ" svaraði ég, "hvað segirðu" vitandi að ég myndi hitta hana og fleiri skólasystur mínar um kvöldið í fimmtugsafmæli einnar af okkur. "Kibba var að hringja í mig og ungi maðurinn sem dó í Noregi er náfrændi hennar og ég tók að mér að láta ykkur vita að það verður auðvitað ekkert afmæli í kvöld".
Við spjölluðum smástund og eftir að hafa kvatt hana og lagt á þá var ég þungt hugsi. Hugur minn var allur hjá Kibbu og fólkinu hennar og ég veit að þau eru samheldin og Kibba nýbúin að vera í Noregi í heimsókn hjá þeim. Það er svo stutt á milli gleði og sorgar og við erum ekki viðbúin því að eitthvað hendi okkur eða okkar fólk. Og hugsanir mínar héldu áfram. Hvernig kem ég fram við fólk, hvernig met ég það sem ég á, nýti ég tímann til að njóta þess að eiga vini og fjölskyldu og þannig get ég haldið áfram.
Í dag erum við Íslendingar að ganga í gegnum erfiða tíma, erfiðleika sem okkur datt ekki í hug fyrir örfáum árum að myndi yfir okkur ganga. Erfiðleika sem fæst okkar hafa til unnið heldur erum við að gjalda fyrir gerðir örfárra manna sem með græðgi og yfirgangi hafa sett íslenskt efnahagskerfi á hliðina. Ég ætla ekki að gera lítið úr þessum erfiðleikum því þeir eru vissulega miklir. Ég veit þó að núna sem aldrei fyrr er það nauðsynlegt fyrir okkur að horfa á allt það jákvæða sem við eigum í mannauð okkar Íslendinga því við erum hörkudugleg þjóð og eigum eftir að sigla uppúr þessum erfiðleikum og standa betur að vígi en áður. En við verðum að standa saman, efla fjölskyldugildin, efla vináttuna og samstöðuna og vera jákvæð.
Á þessum tímum er það okkur líka nauðsyn að fara í naflaskoðun og skoða hvað er dýrmætast og þess virði að halda áfram.
Í gær tók ég ákvörðun.
Ég vil keppa að því að njóta hversdagsins, njóta litlu óvæntu stundanna, njóta stóru skipulögðu stundanna og bara að njóta þeirra forréttinda sem mér voru gefin í fjórum frábærum dætrum, þremur yndislegum tengdasonum og ömmugullunum mínum sjö og þessi tvö sem enn eru bumbubúar. Að ég tali ekki um manninn minn sem er besti vinur minn og sálufélagi. Svo á ég yndislega foreldra sem vilja allt fyrir mig og mitt fólk gera, ég elska þau.
Ég ætla að vera duglegri að segja fólkinu mínu hvað ég elska þau, segja stelpunum mínum hvað ég er stolt af þeim og því sem þær eru að fást við hverju sinni. Ég ætla að vera meira til staðar, leiðbeina og hvetja áfram því ég er svo þakklát fyrir að eiga fjölskyldu. Ég er þakklát fyrir óhreint leirtau í vaskinum og óhrein föt í þvottakörfunni því það merkir að það er líf á heimilinu.
Ég nýt þess að eiga litla Kofann okkar í sveitinni og þar er allt sem þarf þótt fermetrarnir séu ekki margir enda fátt notalegra eða rómatískara en logarnir sem loga í kamínunni.
Ég ætla að nota flottu bollana mína hvenær sem ég vil, ég á ekki neitt spari ilmvatn því ég vil bara nota það besta alltaf. Ég ætla vera duglegri að heimsækja fólkið mitt og vini, droppa inn smástund án þess að gera boð á undan mér svo varið ykkur bara þið sem lesið. Heimsóknir hafa alltof mikið dottið niður því við erum jú "öll svo upptekin". Í stuttu máli sagt, ekki geyma eitthvað þangað til betra tækifæri gefst því ég get ekki verið viss um að það komi.
Ég hef einsett mér að njóta hverrar einustu mínútu í lífinu því lífið sjálft er stórkostleg gjöf sem okkur er gefin TIL AÐ NJÓTA.
1 ummæli:
Halló vinir ég heiti Þórður Sigurðsson ég er frá Hafnarfirði, ég er hér til að dreifa fagnaðarerindinu til þurfandi. Ég var þunglynd þegar konan mín fór frá mér eftir öðrum manni vegna þess að ég var beðinn um að hætta störfum vegna þess að ég var með krabbamein og ég varð brotinn. Hún tók frá mér eina dóttur mína svo að eini kosturinn minn var að deyja, ég reyndi að hringja í hana en hún hunsaði mig, ég sendi henni textaskilaboð og allt í einu svaraði hún og sagði mér að hringja ekki eða senda hana lengur svo einn daginn kem ég í samband við vinur minn á facebook og ég útskýrði allt fyrir honum og hann sagði mér líka að hann væri með sömu mál áður og hann kynnti mér fyrir stafsetjara sem heitir Drigbinovia, hann sendi mér persónulegu tölvupósttengiliðina sína doctorigbinovia93@gmail.com Ég hafði samband við hann og hann svaraði mig, ég útskýrði vandamálin mín honum fljótt og hann sagði mér að hafa ekki áhyggjur af því að hann hafi gert það fyrir svo marga að ég sé maður sem trúði aldrei á álög en ég ákvað að láta reyna á það að hann fullvissaði mig um sólarhring til að koma álögunum á framfæri og læknaði mig líka við krabbameinið og fékk mér betra starf og allt í einu sendi hann mér lyfin vegna veikinda minna ég tók það í bara 2 daga og ég var frjáls ég trúði aldrei augunum mínum daginn eftir, einhver bankaði á dyrnar hjá mér og ég var ekki að búast við neinum þann daginn allt í einu var það konan mín sem hún býr T í grát og ég gat ekki borið það hún bað mig og bað um fyrirgefningu mína strax ég fékk símtal frá fyrirtækinu mínu þar sem ég hef unnið í mörg ár. Ég var kynntur sem framkvæmdastjóri Friðrik Skúlason ehf comapny á Íslandi vinsamlegast hjálpaðu mér að þakka Drigbinovia fyrir að endurheimta allt sem ég hef tapað áður vinsamlegast mun ég ráðleggja öllum sem þurfa hjálp til að hafa samband við Drigbinovia, þú getur líka whatsapp honum á persónulegu númerinu hans +2348144480786 megi guð blessa þá sem taka tíma til að lesa þennan vitnisburð heppni
Skrifa ummæli